Beni Benimle Bırak

Zulüm bizdense ben bizden değilim.”

– Rachel Corrie

Bir genç kızın defter aralarına gizlediği cümleler, bazen bir çağın gür sesine dönüşebilir. Rachel Corrie, dünyanın sessiz kalmaya alıştığı bir çağda, kelimeleriyle ve varlı­ğıyla bir vicdan anıtı dikti. Beni Benimle Bırak, onun ço­cukluktan gençliğe, nahif hayallerden yakıcı gerçekliğe yürüyen iç dünyasının, gün gelip Gazze’de Filistin halkının sesiyle birleştiği o eşsiz kesişimi gözler önüne seriyor.

Bu kitap; bir kalbin çatlayan yerlerinden sızan umudu, bir sesin sınır tanımayan yankısını, gözlerini bile kaçırmayan bir bakışın ağır yükünü taşıyor. Rachel, sadece gördükle­rini değil, görmemizi istediği şeyleri de yazdı. Sayfaları çevirirken onunla yürüyor; hayallerine, anlam arayışları­na tanık oluyor; adalet çığlıklarına uzanan içten ve sarsıcı yolculuğuna eşlik ediyorsunuz.

Rachel, dünyanın unuttuğu acıların ortasında gözlerini kaçırmayan bir ses, vicdanımızı dürten bir ayna, insanlı­ğın öze dönüşünü yeşerten bir çiçektir. O, henüz yirmi üç yaşında, insanlık onuru için hayatını feda eden genç bir kadın olarak bize şunu hatırlatıyor: Bazen büyük dönü­şümler, küçük not defterlerinde başlar. Bu kitap, yalnızca Rachel’i değil; kendi sesini, kendi sorumluluğunu arayan herkesi derinden etkileyen bir çağrıdır.